1 stra`ccio ~m~, ce`ncio ~m~, brande`llo ~m~ di stoffa 2 (fig) di persona stra`ccio ~m~ με έκανε κουρέλι == mi ha trattato come una pezza da piedi | είναι κουρέλι μετά το διαζύγιo == dopo il divorzio si sente uno straccio | να νεύρα μου έχουν γίνει κουρέλι == ho i nervi a pezzi
Ελληνοιταλικό λεξικό