1 participio passato del verbo [καρφώνω] 2 inchioda`to 3 (fig) inchioda`to, pianta`to, fisso είναι καρφωμένος στο κρεβάτι == è inchiodato a letto | είχε τα μάτια καρφωμένα πάνω της == teneva gli occhi piantati su di lei | με το βλέμμα καρφωμένo στο κενό == con lo sguardo fisso nel vuoto
Ελληνοιταλικό λεξικό