βουνό  
ουσιαστικό ουδέτερο

1 monta`gna ~f~; monte ~m~ η Αρκαδία είναι όλο βουνά==l'Arcadia è piena di montagne
2 ((figurato)) cosa ~f~ o lavo`ro ~m~ diffi`cile; co`mpito ~m~ a`rduo; osso ~m~ duro; osta`colo ~m~ insormonta`bile βουνό μού φαίνεται αυτό το διαγώνισμα==quell'esame mi sembra un ostacolo insormontabile, un osso duro da rodere+++βουνό με βουνό δεν σμίγει==chi non muore, si rivede | έχει τύχη βουνό==è nato con la camicia, ha una fortuna sfacciata