διαζευγμένος
επίθετο
1 participio passato del verbo [διαζευγνύω]
2 divorzia`to; separa`to
διαζευγμένος
ουσιαστικό αρσενικό και θηλυκό
divorzia`to ~m~; separa`to ~m~
διαζευγμένη
ουσιαστικό θηλυκό
1 femminile di [διαζευγμένος ^-ου, ο^]
2 divorzia`ta ~f~; separa`ta ~f~
επίθετο
1 participio passato del verbo [διαζευγνύω]
2 divorzia`to; separa`to
διαζευγμένος
ουσιαστικό αρσενικό και θηλυκό
divorzia`to ~m~; separa`to ~m~
διαζευγμένη
ουσιαστικό θηλυκό
1 femminile di [διαζευγμένος ^-ου, ο^]
2 divorzia`ta ~f~; separa`ta ~f~
permalink
διαζευγμένη [θηλ.ουσ]
διαζευγμένος [επίθ.]
διαζευγμένος [ουσ αρσ και θηλ.]
---CACHE---
Οι Ιστοτοποι Μασ
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Οι κινητές εφαρμογές μας
Android