επιτήδειος  
επίθετο

1 πράγμα opportu`no, appo`sito, convenie`nte, ido`neo
2 πρόσωπο a`bile, acco`rto, sca`ltro επιτήδειoς επιχειρηματίας == abile imprenditore

---

επιτήδειος
ουσιαστικό αρσενικό

imbroglio`ne ~m~, furfa`nte ~m~ κάποιοι επιτήδειoι του φάγανε ένα σωρό λεφτά == certi furfanti gli hanno fregato un sacco di soldi

---

επιτηδειότατος
επίθετο

superlativo di [επιτήδειος]

---

επιτηδειότερος
επίθετο

comparativo di [επιτήδειος]