Ελληνοιταλικό λεξικό

  

Donazione
Πηγαίνετε στο ιταλο-ελληνικό λεξικό

διαπομπευμένος  
επίθετο

1 participio passato del verbo [διαπομπεύω]
2 irri`so

permalink
Συνεχίζεται παρακάτω
<<  διαποίκιλτος διαπομπεύομαι  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διαπνοή {χωρ. πληθ...
διαποικίλλομαι [ρ. παθ.]
διαποικίλλω [ρ. μτβ.]
διαποίκιλση [θηλ.ουσ]
διαποίκιλτος [επίθ.]
διαπομπευμένος [επίθ.]
διαπομπεύομαι [ρ. παθ.]
διαπόμπευση [θηλ.ουσ]
διαπόμπευσις [θηλ.ουσ]
διαπομπεύω {διαπόμπευ...
διαπόρθμευση[θηλ.ουσ]
διαπορθμεύω{διαπόρθμε...
διαποτίζομαι[ρ. παθ.]
διαποτίζω{διαπότισ-...
διαπότιση[θηλ.ουσ]
διαποτισμένος[επίθ.]
διαποτισμός[ουσ αρσ ]
διαπραγματεύομαι{διαπραγμα...
διαπραγμάτευση{-ης κ. -ε...
διαπραγματεύσιμος[επίθ.]
Περιηγηθείτε στο Ελληνο-Ιταλικό Λεξικό από:
---CACHE---