Ελληνοιταλικό λεξικό

  

Donazione
Πηγαίνετε στο ιταλο-ελληνικό λεξικό

αποστερημένος  
επίθετο

1 participio passato del verbo [αποστερώ]
2 destitui`to
3 privo
4 scevro
5 spo`glio

permalink
Συνεχίζεται παρακάτω
<<  αποστέλλων αποστέρηση  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

αποστειρωτικός [επίθ.]
αποστέκομαι [ρ. παθ.]
αποστελλόμενος [επίθ.]
αποστέλλω (απέστ-ειλ...
αποστέλλων [ουσ αρσ ]
αποστερημένος [επίθ.]
αποστέρηση η, gen απο...
αποστερούμαι aor αποστε...
αποστερώ (αποστέρ-η...
αποστεωμένος [επίθ.]
αποστεώνω[ρ. μτβ.]
αποστέωση{-ης κ. -ώ...
αποστηθίζω(αποστήθισ...
αποστήθιση{-ης κ. -ί...
απόστημα{αποστήμ-α...
αποστολέας{(θηλ. απο...
αποστολεύςο pl αποστ...
αποστολή[θηλ.ουσ]
Αποστόλης[ουσ αρσ ]
αποστολικός[επίθ.]
Περιηγηθείτε στο Ελληνο-Ιταλικό Λεξικό από:
---CACHE---