Ελληνοιταλικό λεξικό

  

Donazione
Πηγαίνετε στο ιταλο-ελληνικό λεξικό

δυσαρεστημένος  
επίθετο

1 participio passato del verbo [δυσαρεστώ]
2 insoddisfa`tto; sconte`nto; malconte`nto είναι δυσαρεστημένος με το γιο του==è scontento di suo figlio

permalink
Συνεχίζεται παρακάτω
<<  δυσάρεστα δυσαρέστηση  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δυσαναπλήρωτος [επίθ.]
δυσανασχέτηση [θηλ.ουσ]
δυσανασχετώ {δυσανασχε...
δυσαρέσκεια {χωρ. πληθ...
δυσάρεστα [επίρ.]
δυσαρεστημένος [επίθ.]
δυσαρέστηση [θηλ.ουσ]
δυσάρεστος [επίθ.]
δυσαρεστούμαι [ρ. παθ.]
δυσαρεστώ {δυσαρεστε...
δυσαρθρία{δυσαρθριώ...
δυσαρμονία{δυσαρμονι...
δυσαρμονικός[επίθ.]
δυσβάστακτος[επίθ.]
δυσβάσταχτος[επίθ.]
δύσβατος[επίθ.]
δυσγραφία{χωρ. πληθ...
δυσδιάκριτος[επίθ.]
δυσδιάλυτος[επίθ.]
δυσειδέστατος[επίθ.]
Περιηγηθείτε στο Ελληνο-Ιταλικό Λεξικό από:
---CACHE---