Ελληνοιταλικό λεξικό

  

Donazione
Πηγαίνετε στο ιταλο-ελληνικό λεξικό

δαιμονισμένος  
επίθετο

1 participio passato del verbo [δαιμονίζω]
2 indemonia`to; possedu`to dal demo`nio; invasa`to dal demo`nio
3 ((figurato)) pazzo; folle
4 ((figurato)) indiavola`to; frene`tico δαιμονισμένος χορός==danza indiavolata

permalink
Συνεχίζεται παρακάτω
<<  δαιμόνιος δαιμονισμός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δαιμονίζω {δαιμόνισ-...
δαιμονικός [επίθ.]
δαιμόνιο {δαιμονί-ο...
δαιμονιόπληκτος [επίθ.]
δαιμόνιος [επίθ.]
δαιμονισμένος [επίθ.]
δαιμονισμός [ουσ αρσ ]
δαιμόνισσα [θηλ.ουσ]
δαιμονιωδέστατος [επίθ.]
δαιμονιωδέστερος [επίθ.]
δαιμονιώδης{δαιμονιώδ...
δαιμονολατρία[θηλ.ουσ]
δαιμονοληψία[θηλ.ουσ]
δαιμονολογία{δαιμονολο...
δαιμονολόγος[ουσ αρσ και θηλ.]
δαιμονομανία[θηλ.ουσ]
δαιμονοπαθής{δαιμονοπα...
δαιμονοπληξία[θηλ.ουσ]
δαίμων{δαίμονος}
δάκος{χωρ. πληθ...
Περιηγηθείτε στο Ελληνο-Ιταλικό Λεξικό από:
---CACHE---