δαιμόνιο
ουσιαστικό ουδέτερο
1 ecclesiastico demo`nio ~m~; sa`tana ~m~; dia`volo ~m~
2 ((figurato)) ge`nio ~m~; demo`nio ~m~ έχει επιχειρηματικό δαιμόνιο==ha il genio degli affari+++το δαιμόνιο της φυλής==il genio della razza | εισάγω καινά δαιμόνια==introdurre idee innovatrici | με πιάσανε τα δαιμόνια μου==sono fuori di me, ho un diavolo per capello
Ελληνοιταλικό λεξικό