ανακατωσούρα
ουσιαστικό θηλυκό
1 diso`rdine ~m~; confusio`ne ~f~ φεύγοντας, μες στην ανακατωσούρα, ξέχασε το ρολόι του==nella confusione della partenza ha dimenticato il suo orologio
2 agitazio`ne ~f~; scompi`glio ~m~; confusio`ne ~f~; subbu`glio ~m~ επικρατούσε μεγάλη ανακατωσούρα στην αυλή του σχολείου==nel cortile della scuola regnava lo scompiglio
Ελληνοιταλικό λεξικό