άκρη
ουσιαστικό θηλυκό
1 estremità ~f~; capo ~m~; coda ~f~ δένω τις δύο άκρες ενός σκοινιού==legare i due capi di una corda
2 parte ~f~ estre`ma; ma`rgine ~f~; estremità ~m~; bordo ~m~ κάνε στην άκρη να περάσω!==fatti da parte!; spostati! | κάθομαι σε μιαν άκρη==starsene da una parte | περπατούσαν ακρη-ακρη στο πεζοδρόμιο==camminavano sul bordo del marciapiede
3 lembo ~m~; cantu`ccio ~m~ μια άκρη γης==un lembo di terra | μια άκρη ψωμί==un cantuccio di pane
Ελληνοιταλικό λεξικό