Ελληνοιταλικό λεξικό

  

Donazione
Πηγαίνετε στο ιταλο-ελληνικό λεξικό

αναχαιτίζω  
ρήμα μεταβατικό

1 arresta`re; frena`re; contene`re; argina`re ((anche in senso figurato)) αναχαιτίζω τον εχθρό==contenere l'avanzata del nemico
2 militare intercetta`re αναχαιτίζω εχθρικό αεροπλάνο==intercettare un aereo nemico

permalink
Συνεχίζεται παρακάτω
<<  αναφωνώ αναχαιτίζων  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

αναφυόμενος [επίθ.]
αναφώνηση η, pl αναφ...
αναφωνητικός [επίθ.]
αναφωνήτρια [θηλ.ουσ]
αναφωνώ {αναφωνείς...
αναχαιτίζω {αναχαίτισ...
αναχαιτίζων [επίθ.]
αναχαίτιση {-ης κ. -ί...
αναχαιτίσιμος [επίθ.]
αναχαιτισμένος [επίθ.]
αναχαράζω{αναχάραξα...
αναχάραξις[θηλ.ουσ]
αναχεντρώνωaor 3pl αν...
αναχητώνουμαιaor 3sg αν...
αναχητώνωaor 3pl αν...
αναχουμώipf αναχύμ...
αναχοχλάκισμα[ουσ ουδ.]
αναχρονισμός[ουσ αρσ ]
αναχρονιστικός[επίθ.]
αναχτίζω[ρ. μτβ.]
Περιηγηθείτε στο Ελληνο-Ιταλικό Λεξικό από:
---CACHE---